zdumieć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьz-uměti. By surface analysis, z- +‎ umieć. The epenthetic d was inserted under influence of dumać and words such as zdrój or zdrada.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈzdu.mjɛt͡ɕ/
Audio 1, zdumieć (file)
Audio 2, zdumieć się (file)
Rhymes: -umjɛt͡ɕ
Syllabification: zdu‧mieć

Verb

zdumieć pf (imperfective zdumiewać)

(transitive) to astonish, to amaze
(reflexive with się) to be astonished, to be amazed [+instrumental = by/at something]

Conjugation

Conjugation of zdumieć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zdumieć
future tense	1^st	zdumieję			zdumiejemy
	2^nd	zdumiejesz			zdumiejecie
	3^rd	zdumieje			zdumieją
	impersonal	zdumieje się
past tense	1^st	zdumiałem, -(e)m zdumiał	zdumiałam, -(e)m zdumiała	zdumiałom, -(e)m zdumiało	zdumieliśmy, -(e)śmy zdumieli	zdumiałyśmy, -(e)śmy zdumiały
	2^nd	zdumiałeś, -(e)ś zdumiał	zdumiałaś, -(e)ś zdumiała	zdumiałoś, -(e)ś zdumiało	zdumieliście, -(e)ście zdumieli	zdumiałyście, -(e)ście zdumiały
	3^rd	zdumiał	zdumiała	zdumiało	zdumieli	zdumiały
	impersonal	zdumiano
conditional	1^st	zdumiałbym, bym zdumiał	zdumiałabym, bym zdumiała	zdumiałobym, bym zdumiało	zdumielibyśmy, byśmy zdumieli	zdumiałybyśmy, byśmy zdumiały
	2^nd	zdumiałbyś, byś zdumiał	zdumiałabyś, byś zdumiała	zdumiałobyś, byś zdumiało	zdumielibyście, byście zdumieli	zdumiałybyście, byście zdumiały
	3^rd	zdumiałby, by zdumiał	zdumiałaby, by zdumiała	zdumiałoby, by zdumiało	zdumieliby, by zdumieli	zdumiałyby, by zdumiały
	impersonal	zdumiano by
imperative	1^st	niech zdumieję			zdumiejmy
	2^nd	zdumiej			zdumiejcie
	3^rd	niech zdumieje			niech zdumieją
passive adjectival participle		zdumiany	zdumiana	zdumiane	zdumiani	zdumiane
anterior adverbial participle		zdumiawszy
verbal noun		zdumienie

Derived terms

adjective

zdumiony

noun

zdumienie

Related terms