zabit

See also: zabít, zabiť, zabıt, and забить

Azerbaijani

Etymology

From Arabic ضَابِط (ḍābiṭ).

Pronunciation

  • IPA(key): [zɑːˈbit]
  • Hyphenation: za‧bit

Noun

zabit (definite accusative zabiti, plural zabitlər)

  1. (military) officer

Declension

    Declension of zabit
singular plural
nominative zabit
zabitlər
definite accusative zabiti
zabitləri
dative zabitə
zabitlərə
locative zabitdə
zabitlərdə
ablative zabitdən
zabitlərdən
definite genitive zabitin
zabitlərin
    Possessive forms of zabit
nominative
singular plural
mənim (my) zabitim zabitlərim
sənin (your) zabitin zabitlərin
onun (his/her/its) zabiti zabitləri
bizim (our) zabitimiz zabitlərimiz
sizin (your) zabitiniz zabitləriniz
onların (their) zabiti or zabitləri zabitləri
accusative
singular plural
mənim (my) zabitimi zabitlərimi
sənin (your) zabitini zabitlərini
onun (his/her/its) zabitini zabitlərini
bizim (our) zabitimizi zabitlərimizi
sizin (your) zabitinizi zabitlərinizi
onların (their) zabitini or zabitlərini zabitlərini
dative
singular plural
mənim (my) zabitimə zabitlərimə
sənin (your) zabitinə zabitlərinə
onun (his/her/its) zabitinə zabitlərinə
bizim (our) zabitimizə zabitlərimizə
sizin (your) zabitinizə zabitlərinizə
onların (their) zabitinə or zabitlərinə zabitlərinə
locative
singular plural
mənim (my) zabitimdə zabitlərimdə
sənin (your) zabitində zabitlərində
onun (his/her/its) zabitində zabitlərində
bizim (our) zabitimizdə zabitlərimizdə
sizin (your) zabitinizdə zabitlərinizdə
onların (their) zabitində or zabitlərində zabitlərində
ablative
singular plural
mənim (my) zabitimdən zabitlərimdən
sənin (your) zabitindən zabitlərindən
onun (his/her/its) zabitindən zabitlərindən
bizim (our) zabitimizdən zabitlərimizdən
sizin (your) zabitinizdən zabitlərinizdən
onların (their) zabitindən or zabitlərindən zabitlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) zabitimin zabitlərimin
sənin (your) zabitinin zabitlərinin
onun (his/her/its) zabitinin zabitlərinin
bizim (our) zabitimizin zabitlərimizin
sizin (your) zabitinizin zabitlərinizin
onların (their) zabitinin or zabitlərinin zabitlərinin

Further reading

  • zabit” in Obastan.com.

Crimean Tatar

Etymology

From Arabic ضَابِط (ḍābiṭ).

Noun

zabit

  1. (military) officer
    Synonyms: ofitser, subay

Declension

References

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈzabɪt]

Participle

zabit

  1. masculine singular passive participle of zabít

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ضابط (zabıt, zabit, officer; police magistrate; senior clerk), from Arabic ضَابِط (ḍābiṭ).

Pronunciation

  • (file)

Noun

zabit (definite accusative zabiti, plural zabitler)

  1. officer
  • zabıt

References

  • Nişanyan, Sevan (2002–) “zabit”, in Nişanyan Sözlük
  • Redhouse, James W. (1890) “ضابط”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1204
  • Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.