yılan

Crimean Tatar

Etymology

From Proto-Turkic *yï̄lan (snake).

Pronunciation

  • Hyphenation: yı‧lan

Noun

yılan

  1. snake

Declension

Derived terms

References

Tatar

Pronunciation

  • IPA(key): [jɯˈlɑn], sometimes [ʒʲɯˈlɑn]

Noun

yılan

  1. snake

Descendants

  • Russian: зилант (zilant)

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): /jɯ.ˈɫɑn/
  • Hyphenation: yı‧lan

Etymology 1

From Ottoman Turkish ییلان (yılan, snake), from Proto-Turkic *yï̄lan (snake), equivalent to Proto-Turkic *yï̄l- (to creep) + -lan (suffix denoting a wild, predatory animal). Compare aslan (lion), kaplan (tiger), sırtlan (hyena). Cognate with Old Turkic 𐰖𐰃𐰞𐰣 (yılan, snake).

Noun

yılan (definite accusative yılanı, plural yılanlar)

  1. (reptiles, zoology) snake
Declension
Inflection
Nominative yılan
Definite accusative yılanı
Singular Plural
Nominative yılan yılanlar
Definite accusative yılanı yılanları
Dative yılana yılanlara
Locative yılanda yılanlarda
Ablative yılandan yılanlardan
Genitive yılanın yılanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yılanım yılanlarım
2nd singular yılanın yılanların
3rd singular yılanı yılanları
1st plural yılanımız yılanlarımız
2nd plural yılanınız yılanlarınız
3rd plural yılanları yılanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yılanımı yılanlarımı
2nd singular yılanını yılanlarını
3rd singular yılanını yılanlarını
1st plural yılanımızı yılanlarımızı
2nd plural yılanınızı yılanlarınızı
3rd plural yılanlarını yılanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular yılanıma yılanlarıma
2nd singular yılanına yılanlarına
3rd singular yılanına yılanlarına
1st plural yılanımıza yılanlarımıza
2nd plural yılanınıza yılanlarınıza
3rd plural yılanlarına yılanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular yılanımda yılanlarımda
2nd singular yılanında yılanlarında
3rd singular yılanında yılanlarında
1st plural yılanımızda yılanlarımızda
2nd plural yılanınızda yılanlarınızda
3rd plural yılanlarında yılanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular yılanımdan yılanlarımdan
2nd singular yılanından yılanlarından
3rd singular yılanından yılanlarından
1st plural yılanımızdan yılanlarımızdan
2nd plural yılanınızdan yılanlarınızdan
3rd plural yılanlarından yılanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular yılanımın yılanlarımın
2nd singular yılanının yılanlarının
3rd singular yılanının yılanlarının
1st plural yılanımızın yılanlarımızın
2nd plural yılanınızın yılanlarınızın
3rd plural yılanlarının yılanlarının
Hypernyms
Hyponyms
  • ağaç yılanı
  • boa yılanı
  • çıngıraklı yılan
  • deniz yılanı
  • gözlüklü yılan
  • karayılan
  • katır yılanı
  • kobra
  • mercan yılanı
  • ok yılanı
  • piton
  • sağır yılan
  • su yılanı
  • zehirli yılan
  • zehirsiz yılan
Derived terms

Verb

yılan

  1. present participle of yılmak (to be daunted)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.