xan

See also: Xan, xân, xắn, and xaŋ⁵⁵

Azerbaijani

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *kagan.

Noun

xan (definite accusative xanı, plural xanlar)

  1. khan

Declension

    Declension of xan
singular plural
nominative xan
xanlar
definite accusative xanı
xanları
dative xana
xanlara
locative xanda
xanlarda
ablative xandan
xanlardan
definite genitive xanın
xanların
    Possessive forms of xan
nominative
singular plural
mənim (my) xanım xanlarım
sənin (your) xanın xanların
onun (his/her/its) xanı xanları
bizim (our) xanımız xanlarımız
sizin (your) xanınız xanlarınız
onların (their) xanı or xanları xanları
accusative
singular plural
mənim (my) xanımı xanlarımı
sənin (your) xanını xanlarını
onun (his/her/its) xanını xanlarını
bizim (our) xanımızı xanlarımızı
sizin (your) xanınızı xanlarınızı
onların (their) xanını or xanlarını xanlarını
dative
singular plural
mənim (my) xanıma xanlarıma
sənin (your) xanına xanlarına
onun (his/her/its) xanına xanlarına
bizim (our) xanımıza xanlarımıza
sizin (your) xanınıza xanlarınıza
onların (their) xanına or xanlarına xanlarına
locative
singular plural
mənim (my) xanımda xanlarımda
sənin (your) xanında xanlarında
onun (his/her/its) xanında xanlarında
bizim (our) xanımızda xanlarımızda
sizin (your) xanınızda xanlarınızda
onların (their) xanında or xanlarında xanlarında
ablative
singular plural
mənim (my) xanımdan xanlarımdan
sənin (your) xanından xanlarından
onun (his/her/its) xanından xanlarından
bizim (our) xanımızdan xanlarımızdan
sizin (your) xanınızdan xanlarınızdan
onların (their) xanından or xanlarından xanlarından
genitive
singular plural
mənim (my) xanımın xanlarımın
sənin (your) xanının xanlarının
onun (his/her/its) xanının xanlarının
bizim (our) xanımızın xanlarımızın
sizin (your) xanınızın xanlarınızın
onların (their) xanının or xanlarının xanlarının

Derived terms

Bipi

Noun

xan

  1. water, fresh water

Further reading

  • Malcolm Ross, Proto Oceanic and the Austronesian Languages of Western Melanesia, Pacific Linguistics, series C-98 (1988)

Galician

FWOTD – 5 August 2013

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃaŋ/

Noun

xan m (plural xans)

  1. a man who lets himself be controlled by anyone else;[1] a weakling
    • 1996, Xosé Cid Cabido, Unha liña no ceo: 58 narradores galegos, 1979-1996, Xerais de Galicia, page 270:
      —Xa ti mesma o dis: un xan, un xanciño.
      —You say it yourself: a weakling, a little weakling.

Derived terms

  • xanciño

References

  1. xan”. Dicionario da Real Academia Galega.

Vietnamese

Pronunciation

Adjective

xan

  1. well-ventilated

Etymology 2

From French salle.

Contaminated by homophonous xan (well-ventilated), which is a not a French loanword.

Noun

xan

  1. (dated) a room, usually well-ventilated, with specialized function, such as a room in a infirmary or clinic
Derived terms
  • xan pu-lít (jail cell)

References

Yámana

Pronoun

xan

  1. we
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.