wywłaszczenie
Polish
Etymology
From wywłaszczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.vwaʂˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: wy‧własz‧cze‧nie
Noun
wywłaszczenie n
- verbal noun of wywłaszczyć
- expropriation
- (law) eminent domain, compulsory purchase
- (computing) preemption
Declension
Declension of wywłaszczenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wywłaszczenie | wywłaszczenia |
| genitive | wywłaszczenia | wywłaszczeń |
| dative | wywłaszczeniu | wywłaszczeniom |
| accusative | wywłaszczenie | wywłaszczenia |
| instrumental | wywłaszczeniem | wywłaszczeniami |
| locative | wywłaszczeniu | wywłaszczeniach |
| vocative | wywłaszczenie | wywłaszczenia |
Further reading
- wywłaszczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wywłaszczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.