wysunąć

Polish

Etymology

From wy- + sunąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨˈsu.nɔɲt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -unɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧su‧nąć

Verb

wysunąć pf (imperfective wysuwać)

  1. (transitive) to protrude, to exsert, to stick out
  2. (transitive) to propound, to propose
  3. (reflexive with się) to slip out, to slide out

Conjugation

Conjugation of wysunąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysunąć
future tense 1st wysunę wysuniemy
2nd wysuniesz wysuniecie
3rd wysunie wysuną
impersonal wysunie się
past tense 1st wysunąłem,
-(e)m wysunął
wysunęłam,
-(e)m wysunęła
wysunęłom,
-(e)m wysunęło
wysunęliśmy,
-(e)śmy wysunęli
wysunęłyśmy,
-(e)śmy wysunęły
2nd wysunąłeś,
-(e)ś wysunął
wysunęłaś,
-(e)ś wysunęła
wysunęłoś,
-(e)ś wysunęło
wysunęliście,
-(e)ście wysunęli
wysunęłyście,
-(e)ście wysunęły
3rd wysunął wysunęła wysunęło wysunęli wysunęły
impersonal wysunięto
conditional 1st wysunąłbym,
bym wysunął
wysunęłabym,
bym wysunęła
wysunęłobym,
bym wysunęło
wysunęlibyśmy,
byśmy wysunęli
wysunęłybyśmy,
byśmy wysunęły
2nd wysunąłbyś,
byś wysunął
wysunęłabyś,
byś wysunęła
wysunęłobyś,
byś wysunęło
wysunęlibyście,
byście wysunęli
wysunęłybyście,
byście wysunęły
3rd wysunąłby,
by wysunął
wysunęłaby,
by wysunęła
wysunęłoby,
by wysunęło
wysunęliby,
by wysunęli
wysunęłyby,
by wysunęły
impersonal wysunięto by
imperative 1st niech wysunę wysuńmy
2nd wysuń wysuńcie
3rd niech wysunie niech wysuną
passive adjectival participle wysunięty wysunięta wysunięte wysunięci wysunięte
anterior adverbial participle wysunąwszy
verbal noun wysunięcie

Further reading

  • wysunąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysunąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.