wyskoczyć

Polish

Etymology

From wy- +‎ skoczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sko‧czyć

Verb

wyskoczyć pf (imperfective wyskakiwać)

  1. (intransitive) to jump out (exit by jumping)
  2. (intransitive) to erupt (e.g. of a pimple)

Conjugation
Conjugation of wyskoczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyskoczyć
future tense 1st wyskoczę wyskoczymy
2nd wyskoczysz wyskoczycie
3rd wyskoczy wyskoczą
impersonal wyskoczy się
past tense 1st wyskoczyłem,
-(e)m wyskoczył		 wyskoczyłam,
-(e)m wyskoczyła		 wyskoczyłom,
-(e)m wyskoczyło		 wyskoczyliśmy,
-(e)śmy wyskoczyli		 wyskoczyłyśmy,
-(e)śmy wyskoczyły
2nd wyskoczyłeś,
-(e)ś wyskoczył		 wyskoczyłaś,
-(e)ś wyskoczyła		 wyskoczyłoś,
-(e)ś wyskoczyło		 wyskoczyliście,
-(e)ście wyskoczyli		 wyskoczyłyście,
-(e)ście wyskoczyły
3rd wyskoczył wyskoczyła wyskoczyło wyskoczyli wyskoczyły
impersonal wyskoczono
conditional 1st wyskoczyłbym,
bym wyskoczył		 wyskoczyłabym,
bym wyskoczyła		 wyskoczyłobym,
bym wyskoczyło		 wyskoczylibyśmy,
byśmy wyskoczyli		 wyskoczyłybyśmy,
byśmy wyskoczyły
2nd wyskoczyłbyś,
byś wyskoczył		 wyskoczyłabyś,
byś wyskoczyła		 wyskoczyłobyś,
byś wyskoczyło		 wyskoczylibyście,
byście wyskoczyli		 wyskoczyłybyście,
byście wyskoczyły
3rd wyskoczyłby,
by wyskoczył		 wyskoczyłaby,
by wyskoczyła		 wyskoczyłoby,
by wyskoczyło		 wyskoczyliby,
by wyskoczyli		 wyskoczyłyby,
by wyskoczyły
impersonal wyskoczono by
imperative 1st niech wyskoczę wyskoczmy
2nd wyskocz wyskoczcie
3rd niech wyskoczy niech wyskoczą
anterior adverbial participle wyskoczywszy
verbal noun wyskoczenie

Further reading
  • wyskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyskoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.