wysłowić

Polish

Etymology

From wy- +‎ słowo +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈswɔ.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧sło‧wić

Verb

wysłowić pf (imperfective wysławiać)

  1. (transitive) to express, to put into words
  2. (reflexive with się) to express oneself

Conjugation
Conjugation of wysłowić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wysłowić
future tense 1st wysłowię wysłowimy
2nd wysłowisz wysłowicie
3rd wysłowi wysłowią
impersonal wysłowi się
past tense 1st wysłowiłem,
-(e)m wysłowił		 wysłowiłam,
-(e)m wysłowiła		 wysłowiłom,
-(e)m wysłowiło		 wysłowiliśmy,
-(e)śmy wysłowili		 wysłowiłyśmy,
-(e)śmy wysłowiły
2nd wysłowiłeś,
-(e)ś wysłowił		 wysłowiłaś,
-(e)ś wysłowiła		 wysłowiłoś,
-(e)ś wysłowiło		 wysłowiliście,
-(e)ście wysłowili		 wysłowiłyście,
-(e)ście wysłowiły
3rd wysłowił wysłowiła wysłowiło wysłowili wysłowiły
impersonal wysłowiono
conditional 1st wysłowiłbym,
bym wysłowił		 wysłowiłabym,
bym wysłowiła		 wysłowiłobym,
bym wysłowiło		 wysłowilibyśmy,
byśmy wysłowili		 wysłowiłybyśmy,
byśmy wysłowiły
2nd wysłowiłbyś,
byś wysłowił		 wysłowiłabyś,
byś wysłowiła		 wysłowiłobyś,
byś wysłowiło		 wysłowilibyście,
byście wysłowili		 wysłowiłybyście,
byście wysłowiły
3rd wysłowiłby,
by wysłowił		 wysłowiłaby,
by wysłowiła		 wysłowiłoby,
by wysłowiło		 wysłowiliby,
by wysłowili		 wysłowiłyby,
by wysłowiły
impersonal wysłowiono by
imperative 1st niech wysłowię wysłówmy
2nd wysłów wysłówcie
3rd niech wysłowi niech wysłowią
passive adjectival participle wysłowiony wysłowiona wysłowione wysłowieni wysłowione
anterior adverbial participle wysłowiwszy
verbal noun wysłowienie

Further reading
  • wysłowić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wysłowić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.