wyprowadzka

See also: wyprowadzką

Polish

Etymology

From wyprowadzić +‎ -ka.

Pronunciation

IPA^(key): /vɨ.prɔˈvat͡s.ka/
Audio (file)
Rhymes: -at͡ska
Syllabification: wy‧pro‧wadz‧ka

Noun

wyprowadzka f

(colloquial) moving-out (act of vacating one's place of residence)

Declension

Declension of wyprowadzka

	singular	plural
nominative	wyprowadzka	wyprowadzki
genitive	wyprowadzki	wyprowadzek
dative	wyprowadzce	wyprowadzkom
accusative	wyprowadzkę	wyprowadzki
instrumental	wyprowadzką	wyprowadzkami
locative	wyprowadzce	wyprowadzkach
vocative	wyprowadzko	wyprowadzki

Related terms

noun

wyprowadzenie

verbs

wyprowadzać impf
wyprowadzić pf

Further reading

wyprowadzka in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.