wypadać

Polish

Etymology

From wy- + padać.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨˈpa.dat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧pa‧dać

Verb

wypadać impf (perfective wypaść)

  1. (intransitive) to fall out (exit by falling)
  2. (intransitive) to fall, to occur (take place on a given date)
  3. (intransitive, in the negative) to become, to be proper [+dative = of someone]
    Nie wypada kłamać.It's not right to lie.

Conjugation

Conjugation of wypadać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wypadać
present tense 1st wypadam wypadamy
2nd wypadasz wypadacie
3rd wypada wypadają
impersonal wypada się
past tense 1st wypadałem,
-(e)m wypadał
wypadałam,
-(e)m wypadała
wypadałom,
-(e)m wypadało
wypadaliśmy,
-(e)śmy wypadali
wypadałyśmy,
-(e)śmy wypadały
2nd wypadałeś,
-(e)ś wypadał
wypadałaś,
-(e)ś wypadała
wypadałoś,
-(e)ś wypadało
wypadaliście,
-(e)ście wypadali
wypadałyście,
-(e)ście wypadały
3rd wypadał wypadała wypadało wypadali wypadały
impersonal wypadano
future tense 1st będę wypadał,
będę wypadać
będę wypadała,
będę wypadać
będę wypadało,
będę wypadać
będziemy wypadali,
będziemy wypadać
będziemy wypadały,
będziemy wypadać
2nd będziesz wypadał,
będziesz wypadać
będziesz wypadała,
będziesz wypadać
będziesz wypadało,
będziesz wypadać
będziecie wypadali,
będziecie wypadać
będziecie wypadały,
będziecie wypadać
3rd będzie wypadał,
będzie wypadać
będzie wypadała,
będzie wypadać
będzie wypadało,
będzie wypadać
będą wypadali,
będą wypadać
będą wypadały,
będą wypadać
impersonal będzie wypadać się
conditional 1st wypadałbym,
bym wypadał
wypadałabym,
bym wypadała
wypadałobym,
bym wypadało
wypadalibyśmy,
byśmy wypadali
wypadałybyśmy,
byśmy wypadały
2nd wypadałbyś,
byś wypadał
wypadałabyś,
byś wypadała
wypadałobyś,
byś wypadało
wypadalibyście,
byście wypadali
wypadałybyście,
byście wypadały
3rd wypadałby,
by wypadał
wypadałaby,
by wypadała
wypadałoby,
by wypadało
wypadaliby,
by wypadali
wypadałyby,
by wypadały
impersonal wypadano by
imperative 1st niech wypadam wypadajmy
2nd wypadaj wypadajcie
3rd niech wypada niech wypadają
active adjectival participle wypadający wypadająca wypadające wypadający wypadające
contemporary adverbial participle wypadając
verbal noun wypadanie

Further reading

  • wypadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wypadać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.