wymieść

Polish

Etymology

From wy- + mieść.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈvɨ.mjɛɕt͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɨmjɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧mieść

Verb

wymieść pf (imperfective wymiatać)

  1. (transitive) to sweep out, to remove by sweeping (from out of the inside)
  2. (intransitive, colloquial) to rock, to rule, to kill it, to kick ass (to be very impressive)

Conjugation

Conjugation of wymieść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wymieść
future tense 1st wymiotę wymieciemy
2nd wymieciesz wymieciecie
3rd wymiecie wymiotą
impersonal wymiecie się
past tense 1st wymiotłem,
-(e)m wymiótł
wymiotłam,
-(e)m wymiotła
wymiotłom,
-(e)m wymiotło
wymietliśmy,
-(e)śmy wymietli
wymiotłyśmy,
-(e)śmy wymiotły
2nd wymiotłeś,
-(e)ś wymiótł
wymiotłaś,
-(e)ś wymiotła
wymiotłoś,
-(e)ś wymiotło
wymietliście,
-(e)ście wymietli
wymiotłyście,
-(e)ście wymiotły
3rd wymiótł wymiotła wymiotło wymietli wymiotły
impersonal wymieciono
conditional 1st wymiótłbym,
bym wymiótł
wymiotłabym,
bym wymiotła
wymiotłobym,
bym wymiotło
wymietlibyśmy,
byśmy wymietli
wymiotłybyśmy,
byśmy wymiotły
2nd wymiótłbyś,
byś wymiótł
wymiotłabyś,
byś wymiotła
wymiotłobyś,
byś wymiotło
wymietlibyście,
byście wymietli
wymiotłybyście,
byście wymiotły
3rd wymiótłby,
by wymiótł
wymiotłaby,
by wymiotła
wymiotłoby,
by wymiotło
wymietliby,
by wymietli
wymiotłyby,
by wymiotły
impersonal wymieciono by
imperative 1st niech wymiotę wymiećmy
2nd wymieć wymiećcie
3rd niech wymiecie niech wymiotą
passive adjectival participle wymieciony wymieciona wymiecione wymieceni wymiecione
anterior adverbial participle wymiótłszy
verbal noun wymiecenie

Further reading

  • wymieść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wymieść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.