wykupić

Polish

Etymology

From wy- +‎ kupić.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈku.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧ku‧pić

Verb

wykupić pf (imperfective wykupywać)

  1. (transitive) to buy out, to buy up
  2. (transitive) to pay ransom
  3. (reflexive with się) to buy oneself out

Declension
Conjugation of wykupić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykupić
future tense 1st wykupję wykupimy
2nd wykupisz wykupicie
3rd wykupi wykupją
impersonal wykupi się
past tense 1st wykupiłem,
-(e)m wykupił		 wykupiłam,
-(e)m wykupiła		 wykupiłom,
-(e)m wykupiło		 wykupiliśmy,
-(e)śmy wykupili		 wykupiłyśmy,
-(e)śmy wykupiły
2nd wykupiłeś,
-(e)ś wykupił		 wykupiłaś,
-(e)ś wykupiła		 wykupiłoś,
-(e)ś wykupiło		 wykupiliście,
-(e)ście wykupili		 wykupiłyście,
-(e)ście wykupiły
3rd wykupił wykupiła wykupiło wykupili wykupiły
impersonal wykupjono
conditional 1st wykupiłbym,
bym wykupił		 wykupiłabym,
bym wykupiła		 wykupiłobym,
bym wykupiło		 wykupilibyśmy,
byśmy wykupili		 wykupiłybyśmy,
byśmy wykupiły
2nd wykupiłbyś,
byś wykupił		 wykupiłabyś,
byś wykupiła		 wykupiłobyś,
byś wykupiło		 wykupilibyście,
byście wykupili		 wykupiłybyście,
byście wykupiły
3rd wykupiłby,
by wykupił		 wykupiłaby,
by wykupiła		 wykupiłoby,
by wykupiło		 wykupiliby,
by wykupili		 wykupiłyby,
by wykupiły
impersonal wykupjono by
imperative 1st niech wykupję wykupmy
2nd wykup wykupcie
3rd niech wykupi niech wykupją
passive adjectival participle wykupjony wykupjona wykupjone wykupjeni wykupjone
anterior adverbial participle wykupiwszy
verbal noun wykupjenie

Derived terms
noun

Further reading
  • wykupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykupić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.