wykraść

Polish

Etymology

From wy- +‎ kraść.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.kraɕt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨkraɕt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kraść

Verb

wykraść pf (imperfective wykradać)

  1. (transitive) to steal, to make off with
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  2. (transitive) to kidnap
  3. (reflexive with się) to creep out, to sneak out

Conjugation
Conjugation of wykraść pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykraść
future tense 1st wykradnę wykradniemy
2nd wykradniesz wykradniecie
3rd wykradnie wykradną
impersonal wykradnie się
past tense 1st wykradłem,
-(e)m wykradł		 wykradłam,
-(e)m wykradła		 wykradłom,
-(e)m wykradło		 wykradliśmy,
-(e)śmy wykradli		 wykradłyśmy,
-(e)śmy wykradły
2nd wykradłeś,
-(e)ś wykradł		 wykradłaś,
-(e)ś wykradła		 wykradłoś,
-(e)ś wykradło		 wykradliście,
-(e)ście wykradli		 wykradłyście,
-(e)ście wykradły
3rd wykradł wykradła wykradło wykradli wykradły
impersonal wykradziono
conditional 1st wykradłbym,
bym wykradł		 wykradłabym,
bym wykradła		 wykradłobym,
bym wykradło		 wykradlibyśmy,
byśmy wykradli		 wykradłybyśmy,
byśmy wykradły
2nd wykradłbyś,
byś wykradł		 wykradłabyś,
byś wykradła		 wykradłobyś,
byś wykradło		 wykradlibyście,
byście wykradli		 wykradłybyście,
byście wykradły
3rd wykradłby,
by wykradł		 wykradłaby,
by wykradła		 wykradłoby,
by wykradło		 wykradliby,
by wykradli		 wykradłyby,
by wykradły
impersonal wykradziono by
imperative 1st niech wykradnę wykradnijmy
2nd wykradnij wykradnijcie
3rd niech wykradnie niech wykradną
passive adjectival participle wykradziony wykradziona wykradzione wykradzeni wykradzione
anterior adverbial participle wykradłszy
verbal noun wykradzenie

Further reading
  • wykraść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykraść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.