wykarmić

Polish

Etymology

From wy- + karmić.

Pronunciation

  • IPA(key): /vɨˈkar.mit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -armit͡ɕ
  • Syllabification: wy‧kar‧mić

Verb

wykarmić pf (imperfective wykarmiać)

  1. (transitive) to suckle
  2. (transitive) to feed, to sustain
    Synonym: wyżywić

Conjugation

Conjugation of wykarmić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wykarmić
future tense 1st wykarmię wykarmimy
2nd wykarmisz wykarmicie
3rd wykarmi wykarmią
impersonal wykarmi się
past tense 1st wykarmiłem,
-(e)m wykarmił
wykarmiłam,
-(e)m wykarmiła
wykarmiłom,
-(e)m wykarmiło
wykarmiliśmy,
-(e)śmy wykarmili
wykarmiłyśmy,
-(e)śmy wykarmiły
2nd wykarmiłeś,
-(e)ś wykarmił
wykarmiłaś,
-(e)ś wykarmiła
wykarmiłoś,
-(e)ś wykarmiło
wykarmiliście,
-(e)ście wykarmili
wykarmiłyście,
-(e)ście wykarmiły
3rd wykarmił wykarmiła wykarmiło wykarmili wykarmiły
impersonal wykarmiono
conditional 1st wykarmiłbym,
bym wykarmił
wykarmiłabym,
bym wykarmiła
wykarmiłobym,
bym wykarmiło
wykarmilibyśmy,
byśmy wykarmili
wykarmiłybyśmy,
byśmy wykarmiły
2nd wykarmiłbyś,
byś wykarmił
wykarmiłabyś,
byś wykarmiła
wykarmiłobyś,
byś wykarmiło
wykarmilibyście,
byście wykarmili
wykarmiłybyście,
byście wykarmiły
3rd wykarmiłby,
by wykarmił
wykarmiłaby,
by wykarmiła
wykarmiłoby,
by wykarmiło
wykarmiliby,
by wykarmili
wykarmiłyby,
by wykarmiły
impersonal wykarmiono by
imperative 1st niech wykarmię wykarmmy
2nd wykarm wykarmcie
3rd niech wykarmi niech wykarmią
passive adjectival participle wykarmiony wykarmiona wykarmione wykarmieni wykarmione
anterior adverbial participle wykarmiwszy
verbal noun wykarmienie

Further reading

  • wykarmić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wykarmić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.