wydąć

See also: wydać

Polish

Etymology

From wy- +‎ dąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvɨ.dɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨdɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧dąć

Verb

wydąć pf (imperfective wydymać)

  1. (transitive) to distend (to cause to bloat)
    Synonym: wzdąć
  2. (transitive) to pout (to puff out one's lips, usually in dissatisfaction)
  3. (reflexive with się) to balloon out, to billow out, to bulge
    Synonym: wzdąć się

Conjugation
Conjugation of wydąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wydąć
future tense 1st wydmę wydmiemy
2nd wydmiesz wydmiecie
3rd wydmie wydmą
impersonal wydmie się
past tense 1st wydąłem,
-(e)m wydął		 wydęłam,
-(e)m wydęła		 wydęłom,
-(e)m wydęło		 wydęliśmy,
-(e)śmy wydęli		 wydęłyśmy,
-(e)śmy wydęły
2nd wydąłeś,
-(e)ś wydął		 wydęłaś,
-(e)ś wydęła		 wydęłoś,
-(e)ś wydęło		 wydęliście,
-(e)ście wydęli		 wydęłyście,
-(e)ście wydęły
3rd wydął wydęła wydęło wydęli wydęły
impersonal wydęto
conditional 1st wydąłbym,
bym wydął		 wydęłabym,
bym wydęła		 wydęłobym,
bym wydęło		 wydęlibyśmy,
byśmy wydęli		 wydęłybyśmy,
byśmy wydęły
2nd wydąłbyś,
byś wydął		 wydęłabyś,
byś wydęła		 wydęłobyś,
byś wydęło		 wydęlibyście,
byście wydęli		 wydęłybyście,
byście wydęły
3rd wydąłby,
by wydął		 wydęłaby,
by wydęła		 wydęłoby,
by wydęło		 wydęliby,
by wydęli		 wydęłyby,
by wydęły
impersonal wydęto by
imperative 1st niech wydmę wydmijmy
2nd wydmij wydmijcie
3rd niech wydmie niech wydmą
passive adjectival participle wydęty wydęta wydęte wydęci wydęte
anterior adverbial participle wydąwszy
verbal noun wydęcie

Derived terms
adjective
nouns

Further reading
  • wydąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wydąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.