wycieńczenie
Polish
Etymology
From wycieńczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.t͡ɕɛɲˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: wy‧cień‧cze‧nie
Noun
wycieńczenie n
- verbal noun of wycieńczyć
- burnout, emaciation, exhaustion (supreme tiredness; having exhausted energy)
- Synonym: wyczerpanie
Declension
Declension of wycieńczenie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wycieńczenie |
| genitive | wycieńczenia |
| dative | wycieńczeniu |
| accusative | wycieńczenie |
| instrumental | wycieńczeniem |
| locative | wycieńczeniu |
| vocative | wycieńczenie |
Related terms
adjectives
- wycieńczający
- wycieńczony
adverb
- wycieńczająco
verbs
- wycieńczać impf
- wycieńczyć pf
Further reading
- wycieńczenie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.