wybujać

Polish

Etymology

From wy- +‎ bujać.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɨˈbu.jat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ujat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧bu‧jać

Verb

wybujać pf

  1. (intransitive, of a plant) to thickly or luxuriantly grow upwards or out

Conjugation
Conjugation of wybujać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wybujać
future tense 1st wybujam wybujamy
2nd wybujasz wybujacie
3rd wybuja wybujają
impersonal wybuja się
past tense 1st wybujałem,
-(e)m wybujał		 wybujałam,
-(e)m wybujała		 wybujałom,
-(e)m wybujało		 wybujaliśmy,
-(e)śmy wybujali		 wybujałyśmy,
-(e)śmy wybujały
2nd wybujałeś,
-(e)ś wybujał		 wybujałaś,
-(e)ś wybujała		 wybujałoś,
-(e)ś wybujało		 wybujaliście,
-(e)ście wybujali		 wybujałyście,
-(e)ście wybujały
3rd wybujał wybujała wybujało wybujali wybujały
impersonal wybujano
conditional 1st wybujałbym,
bym wybujał		 wybujałabym,
bym wybujała		 wybujałobym,
bym wybujało		 wybujalibyśmy,
byśmy wybujali		 wybujałybyśmy,
byśmy wybujały
2nd wybujałbyś,
byś wybujał		 wybujałabyś,
byś wybujała		 wybujałobyś,
byś wybujało		 wybujalibyście,
byście wybujali		 wybujałybyście,
byście wybujały
3rd wybujałby,
by wybujał		 wybujałaby,
by wybujała		 wybujałoby,
by wybujało		 wybujaliby,
by wybujali		 wybujałyby,
by wybujały
impersonal wybujano by
imperative 1st niech wybujam wybujajmy
2nd wybujaj wybujajcie
3rd niech wybuja niech wybujają
anterior adverbial participle wybujawszy
verbal noun wybujanie

References
  • wybujać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wybujać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.