wtórzyć

Polish

Etymology

From wtóry + -yć. First attested in 1612.[1] Compare Russian вто́рить (vtóritʹ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈftu.ʐɨt͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈfto.ʐɨt͡ɕ/, /ˈfto.r̝ɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: wtó‧rzyć

Verb

wtórzyć impf

  1. (intransitive, obsolete) Synonym of wtórować.

Conjugation

Conjugation of wtórzyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wtórzyć
present tense 1st wtórzę wtórzymy
2nd wtórzysz wtórzycie
3rd wtórzy wtórzą
impersonal wtórzy się
past tense 1st wtórzyłem,
-(e)m wtórzył
wtórzyłam,
-(e)m wtórzyła
wtórzyłom,
-(e)m wtórzyło
wtórzyliśmy,
-(e)śmy wtórzyli
wtórzyłyśmy,
-(e)śmy wtórzyły
2nd wtórzyłeś,
-(e)ś wtórzył
wtórzyłaś,
-(e)ś wtórzyła
wtórzyłoś,
-(e)ś wtórzyło
wtórzyliście,
-(e)ście wtórzyli
wtórzyłyście,
-(e)ście wtórzyły
3rd wtórzył wtórzyła wtórzyło wtórzyli wtórzyły
impersonal wtórzono
future tense 1st będę wtórzył,
będę wtórzyć
będę wtórzyła,
będę wtórzyć
będę wtórzyło,
będę wtórzyć
będziemy wtórzyli,
będziemy wtórzyć
będziemy wtórzyły,
będziemy wtórzyć
2nd będziesz wtórzył,
będziesz wtórzyć
będziesz wtórzyła,
będziesz wtórzyć
będziesz wtórzyło,
będziesz wtórzyć
będziecie wtórzyli,
będziecie wtórzyć
będziecie wtórzyły,
będziecie wtórzyć
3rd będzie wtórzył,
będzie wtórzyć
będzie wtórzyła,
będzie wtórzyć
będzie wtórzyło,
będzie wtórzyć
będą wtórzyli,
będą wtórzyć
będą wtórzyły,
będą wtórzyć
impersonal będzie wtórzyć się
conditional 1st wtórzyłbym,
bym wtórzył
wtórzyłabym,
bym wtórzyła
wtórzyłobym,
bym wtórzyło
wtórzylibyśmy,
byśmy wtórzyli
wtórzyłybyśmy,
byśmy wtórzyły
2nd wtórzyłbyś,
byś wtórzył
wtórzyłabyś,
byś wtórzyła
wtórzyłobyś,
byś wtórzyło
wtórzylibyście,
byście wtórzyli
wtórzyłybyście,
byście wtórzyły
3rd wtórzyłby,
by wtórzył
wtórzyłaby,
by wtórzyła
wtórzyłoby,
by wtórzyło
wtórzyliby,
by wtórzyli
wtórzyłyby,
by wtórzyły
impersonal wtórzono by
imperative 1st niech wtórzę wtórzmy
2nd wtórz wtórzcie
3rd niech wtórzy niech wtórzą
active adjectival participle wtórzący wtórząca wtórzące wtórzący wtórzące
contemporary adverbial participle wtórząc
verbal noun wtórzenie

References

  1. Kasper Miaskowski (1612) Zbiór rytmów (in Polish), published 1995, page 70:Osanna – wtórząc – co sam berło wznowi i stolec Jego wywyższy na wieki ani On puści z wiecznej go opieki.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.