wróż

See also: Wróż

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /vruʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂ
  • Syllabification: wróż

Noun

wróż m pers

  1. foreteller (one who foretells the future)
    Synonyms: wróżbiarz, wróżbita, wróżek, czasownik
Declension
Declension of wróż
singular plural
nominative wróż wróże
genitive wróża wróży / wróżów
dative wróżowi wróżom
accusative wróża wróży / wróżów
instrumental wróżem wróżami
locative wróżu wróżach
vocative wróżu wróże

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

wróż

  1. second-person singular imperative of wróżyć

Further reading
  • wróż in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wróż in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.