wałkoń

See also: walkon

Polish

Etymology

Uncertain. Perhaps related to dialectal Ukrainian волу́йко (volújko), валу́йко (valújko), possibly related to wół. Compare Ukrainian валю́ка (valjúka).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvaw.kɔɲ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -awkɔɲ
  • Syllabification: wał‧koń

Noun

wałkoń m pers

  1. (colloquial, derogatory) someone who is workshy; an idler; a loafer; a do-nothing
    Synonyms: próżniak, nierób

Declension
Declension of wałkoń
singular plural
nominative wałkoń wałkonie
genitive wałkonia wałkoni / wałkoniów
dative wałkoniowi wałkoniom
accusative wałkonia wałkoni / wałkoniów
instrumental wałkoniem wałkoniami
locative wałkoniu wałkoniach
vocative wałkoniu wałkonie
verb
  • wałkonić

References
  1. Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN

Further reading
  • wałkoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wałkoń in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.