wędrowniczka

Polish

Etymology

From wędrownik +‎ -iczka.

Pronunciation
  • IPA(key): /vɛn.drɔvˈɲit͡ʂ.ka/
  • Rhymes: -it͡ʂka
  • Syllabification: wę‧drow‧nicz‧ka

Noun

wędrowniczka f (male equivalent wędrownik)

  1. female equivalent of wędrownik (“wanderer”)

Declension
Declension of wędrowniczka
singular plural
nominative wędrowniczka wędrowniczki
genitive wędrowniczki wędrowniczek
dative wędrowniczce wędrowniczkom
accusative wędrowniczkę wędrowniczki
instrumental wędrowniczką wędrowniczkami
locative wędrowniczce wędrowniczkach
vocative wędrowniczko wędrowniczki
adjectives
nouns
verbs

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.