vunukka

Ingrian

Etymology

Borrowed from Russian внук (vnuk).

Pronunciation

  • (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋunukːɑ/, [ˈʋunukː]
  • (Soikkola) IPA(key): /ˈʋunukːɑ/, [ˈʋunukːɑ]
  • Rhymes: -unukː, -unukːɑ
  • Hyphenation: vu‧nuk‧ka

Noun

vunukka

  1. grandchild

Declension

Declension of vunukka (type 3/kana, kk-k gradation)
singular plural
nominative vunukka vunukat
genitive vunukan vunukkoin
partitive vunukkaa vunukkoja
illative vunukkaa vunukkoihe
inessive vunukaas vunukois
elative vunukast vunukoist
allative vunukalle vunukoille
adessive vunukaal vunukoil
ablative vunukalt vunukoilt
translative vunukaks vunukoiks
essive vunukkanna, vunukkaan vunukkoinna, vunukkoin
exessive1) vunukkant vunukkoint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 681

Karelian

Etymology

Borrowed from Russian внук (vnuk, grandson).

Noun

vunukka

  1. grandchild
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.