utulić

Polish

Etymology

From u- +‎ tulić.

Pronunciation
  • IPA(key): /uˈtu.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: u‧tu‧lić

Verb

utulić pf (imperfective utulać)

  1. (transitive) to lull, to calm (cause to rest using soothing influences)
  2. (transitive) to hug, to hold close, to comfort by hugging
  3. (reflexive with się) to find solace, to find relief, to become soothed

Conjugation
Conjugation of utulić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utulić
future tense 1st utulę utulimy
2nd utulisz utulicie
3rd utuli utulą
impersonal utuli się
past tense 1st utuliłem,
-(e)m utulił		 utuliłam,
-(e)m utuliła		 utuliłom,
-(e)m utuliło		 utuliliśmy,
-(e)śmy utulili		 utuliłyśmy,
-(e)śmy utuliły
2nd utuliłeś,
-(e)ś utulił		 utuliłaś,
-(e)ś utuliła		 utuliłoś,
-(e)ś utuliło		 utuliliście,
-(e)ście utulili		 utuliłyście,
-(e)ście utuliły
3rd utulił utuliła utuliło utulili utuliły
impersonal utulono
conditional 1st utuliłbym,
bym utulił		 utuliłabym,
bym utuliła		 utuliłobym,
bym utuliło		 utulilibyśmy,
byśmy utulili		 utuliłybyśmy,
byśmy utuliły
2nd utuliłbyś,
byś utulił		 utuliłabyś,
byś utuliła		 utuliłobyś,
byś utuliło		 utulilibyście,
byście utulili		 utuliłybyście,
byście utuliły
3rd utuliłby,
by utulił		 utuliłaby,
by utuliła		 utuliłoby,
by utuliło		 utuliliby,
by utulili		 utuliłyby,
by utuliły
impersonal utulono by
imperative 1st niech utulę utulmy
2nd utul utulcie
3rd niech utuli niech utulą
passive adjectival participle utulony utulona utulone utuleni utulone
anterior adverbial participle utuliwszy
verbal noun utulenie

Further reading
  • utulić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.