utajnić

Polish

Etymology

From u- + tajny + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /uˈtaj.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ajɲit͡ɕ
  • Syllabification: u‧taj‧nić

Verb

utajnić pf (imperfective utajniać)

  1. (transitive) to classify (to declare something a secret, especially a government secret)
    Antonym: odtajnić

Conjugation

Conjugation of utajnić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive utajnić
future tense 1st utajnię utajnimy
2nd utajnisz utajnicie
3rd utajni utajnią
impersonal utajni się
past tense 1st utajniłem,
-(e)m utajnił
utajniłam,
-(e)m utajniła
utajniłom,
-(e)m utajniło
utajniliśmy,
-(e)śmy utajnili
utajniłyśmy,
-(e)śmy utajniły
2nd utajniłeś,
-(e)ś utajnił
utajniłaś,
-(e)ś utajniła
utajniłoś,
-(e)ś utajniło
utajniliście,
-(e)ście utajnili
utajniłyście,
-(e)ście utajniły
3rd utajnił utajniła utajniło utajnili utajniły
impersonal utajniono
conditional 1st utajniłbym,
bym utajnił
utajniłabym,
bym utajniła
utajniłobym,
bym utajniło
utajnilibyśmy,
byśmy utajnili
utajniłybyśmy,
byśmy utajniły
2nd utajniłbyś,
byś utajnił
utajniłabyś,
byś utajniła
utajniłobyś,
byś utajniło
utajnilibyście,
byście utajnili
utajniłybyście,
byście utajniły
3rd utajniłby,
by utajnił
utajniłaby,
by utajniła
utajniłoby,
by utajniło
utajniliby,
by utajnili
utajniłyby,
by utajniły
impersonal utajniono by
imperative 1st niech utajnię utajnijmy
2nd utajnij utajnijcie
3rd niech utajni niech utajnią
passive adjectival participle utajniony utajniona utajnione utajnieni utajnione
anterior adverbial participle utajniwszy
verbal noun utajnienie
verbs
adjectives
nouns

Further reading

  • utajnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • utajnić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.