ustać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish ustać, from Proto-Slavic *ustati. By surface analysis, u- +‎ stać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈu.stat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ustat͡ɕ
  • Syllabification: u‧stać

Verb

ustać pf (imperfective ustawać)

  1. (intransitive, literary) to cease

Conjugation
Conjugation of ustać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ustać
future tense 1st ustanę ustaniemy
2nd ustaniesz ustaniecie
3rd ustanie ustaną
impersonal ustanie się
past tense 1st ustałem,
-(e)m ustał		 ustałam,
-(e)m ustała		 ustałom,
-(e)m ustało		 ustaliśmy,
-(e)śmy ustali		 ustałyśmy,
-(e)śmy ustały
2nd ustałeś,
-(e)ś ustał		 ustałaś,
-(e)ś ustała		 ustałoś,
-(e)ś ustało		 ustaliście,
-(e)ście ustali		 ustałyście,
-(e)ście ustały
3rd ustał ustała ustało ustali ustały
impersonal ustano
conditional 1st ustałbym,
bym ustał		 ustałabym,
bym ustała		 ustałobym,
bym ustało		 ustalibyśmy,
byśmy ustali		 ustałybyśmy,
byśmy ustały
2nd ustałbyś,
byś ustał		 ustałabyś,
byś ustała		 ustałobyś,
byś ustało		 ustalibyście,
byście ustali		 ustałybyście,
byście ustały
3rd ustałby,
by ustał		 ustałaby,
by ustała		 ustałoby,
by ustało		 ustaliby,
by ustali		 ustałyby,
by ustały
impersonal ustano by
imperative 1st niech ustanę ustańmy
2nd ustań ustańcie
3rd niech ustanie niech ustaną
anterior adverbial participle ustawszy
verbal noun ustanie

Derived terms
adjective
adverb
noun

Further reading
  • ustać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ustać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.