szkatuła

Polish

Etymology

Borrowed from Italian scatola (“box; tin, can”), from Medieval Latin căstula (“basket”).

Pronunciation

IPA^(key): /ʂkaˈtu.wa/
Audio (file)
Rhymes: -uwa
Syllabification: szka‧tu‧ła

Noun

szkatuła f (diminutive szkatułka)

small chest used to store valuables; coffer, jewel case
(figurative) money, wealth

Declension

Declension of szkatuła

	singular	plural
nominative	szkatuła	szkatuły
genitive	szkatuły	szkatuł
dative	szkatule	szkatułom
accusative	szkatułę	szkatuły
instrumental	szkatułą	szkatułami
locative	szkatule	szkatułach
vocative	szkatuło	szkatuły

Related terms

adjective

szkatułkowy

noun

szkatułeczka

Further reading

szkatuła in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
szkatuła in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.