szelencéi

Hungarian

Etymology

szelence (box) + -i (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈsɛlɛnt͡seːji]
  • Hyphenation: sze‧len‧céi

Noun

szelencéi

  1. third-person singular multiple-possession possessive of szelence

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative szelencéi
accusative szelencéit
dative szelencéinek
instrumental szelencéivel
causal-final szelencéiért
translative szelencéivé
terminative szelencéiig
essive-formal szelencéiként
essive-modal szelencéiül
inessive szelencéiben
superessive szelencéin
adessive szelencéinél
illative szelencéibe
sublative szelencéire
allative szelencéihez
elative szelencéiből
delative szelencéiről
ablative szelencéitől
non-attributive
possessive - singular
szelencéié
non-attributive
possessive - plural
szelencéiéi
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.