szczygieł

See also: Szczygieł

Polish
szczygieł

Etymology

Inherited from Old Polish szczygieł, from Proto-Slavic *ščigъlъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʂt͡ʂɨ.ɡjɛw/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡjɛw
  • Syllabification: szczy‧gieł
  • Homophone: Szczygieł

Noun

szczygieł m animal (diminutive szczygiełek)

  1. European goldfinch, Eurasian goldfinch (Carduelis carduelis)

Declension
Declension of szczygieł
singular plural
nominative szczygieł szczygły
genitive szczygła szczygłów
dative szczygłowi szczygłom
accusative szczygła szczygły
instrumental szczygłem szczygłami
locative szczygle szczygłach
vocative szczygle szczygły

Derived terms
adjective
nouns

Further reading
  • szczygieł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szczygieł in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.