szarlatan

Polish

Etymology

Borrowed from French charlatan, from Italian ciarlatano.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʂarˈla.tan/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atan
  • Syllabification: szar‧la‧tan

Noun

szarlatan m pers (female equivalent szarlatanka)

  1. charlatan, quack
  2. trickster, fraud

Declension
Declension of szarlatan
singular plural
nominative szarlatan szarlatani/szarlatany (deprecative)
genitive szarlatana szarlatanów
dative szarlatanowi szarlatanom
accusative szarlatana szarlatanów
instrumental szarlatanem szarlatanami
locative szarlatanie szarlatanach
vocative szarlatanie szarlatani

Derived terms
adjective
  • szarlatański
nouns
  • szarlataneria
  • szarlatanizm
  • szarlataństwo
verb
  • szarlatanić

Further reading
  • szarlatan in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szarlatan in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.