szaleniec

Polish

Etymology

From szalenie +‎ -iec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ʂaˈlɛ.ɲɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲɛt͡s
  • Syllabification: sza‧le‧niec

Noun

szaleniec m pers

  1. madman, lunatic, mentally unstable person
  2. daredevil, person without regard for their own safety

Declension
Declension of szaleniec
singular plural
nominative szaleniec szaleńcy/szaleńce (deprecative)
genitive szaleńca szaleńców
dative szaleńcowi szaleńcom
accusative szaleńca szaleńców
instrumental szaleńcem szaleńcami
locative szaleńcu szaleńcach
vocative szaleńcze szaleńcy

Further reading
  • szaleniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szaleniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.