sumienie

Polish

Alternative forms

(obsolete) sumnienie

Etymology

Inherited from Old Polish sąmnienie, from Proto-Slavic *sǫmьněnьje, itself a calque of Latin cōnscientia.

Pronunciation

IPA^(key): /suˈmjɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɛ
Syllabification: su‧mie‧nie

Noun

sumienie n

conscience (moral sense of right and wrong)

Declension

Declension of sumienie

	singular	plural
nominative	sumienie	sumienia
genitive	sumienia	sumień
dative	sumieniu	sumieniom
accusative	sumienie	sumienia
instrumental	sumieniem	sumieniami
locative	sumieniu	sumieniach
vocative	sumienie	sumienia

Derived terms

adjectives

bez sumienia
sumienny

nouns

verb

mieć na sumieniu impf

proverb

kto ma sumienie w duszy, ten cudzego nie ruszy

Related terms

adverb

sumiennie

noun

sumienność

Descendants

→ Belarusian: сумле́нне (sumljénnje)
→ Ukrainian: сумлі́ння (sumlínnja)

Further reading

sumienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
sumienie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.