subacturus

Latin

Etymology

Future active participle of subigō.

Participle

subactūrus m (feminine subactūra, neuter subactūrum); first/second declension

  1. about to subjugate

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative subactūrus subactūra subactūrum subactūrī subactūrae subactūra
Genitive subactūrī subactūrae subactūrī subactūrōrum subactūrārum subactūrōrum
Dative subactūrō subactūrae subactūrō subactūrīs subactūrīs subactūrīs
Accusative subactūrum subactūram subactūrum subactūrōs subactūrās subactūra
Ablative subactūrō subactūrā subactūrō subactūrīs subactūrīs subactūrīs
Vocative subactūre subactūra subactūrum subactūrī subactūrae subactūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.