strumień

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish strumień, from Proto-Slavic *strumy.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈstru.mjɛɲ/
Audio (file)
Rhymes: -umjɛɲ
Syllabification: stru‧mień

Noun

strumień m inan

brook, stream
flux

Declension

Declension of strumień

	singular	plural
nominative	strumień	strumienie
genitive	strumienia	strumieni
dative	strumieniowi	strumieniom
accusative	strumień	strumienie
instrumental	strumieniem	strumieniami
locative	strumieniu	strumieniach
vocative	strumieniu	strumienie

Related terms

Further reading

strumień in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
strumień in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.