stręczyć

Polish

Etymology

From dialectal sręczyć, from Old Polish zręczyć. For the intrusive t, compare zdradzić or zdrój.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstrɛn.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛnt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: strę‧czyć

Verb

stręczyć impf

  1. (transitive) to pimp, to procure (to induce or persuade someone to do something)
    Synonyms: rajfurzyć, rajfurować
  2. (transitive, obsolete) to recommend
    Synonyms: polecać, rekomendować

Conjugation
Conjugation of stręczyć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stręczyć
present tense 1st stręczę stręczymy
2nd stręczysz stręczycie
3rd stręczy stręczą
impersonal stręczy się
past tense 1st stręczyłem,
-(e)m stręczył		 stręczyłam,
-(e)m stręczyła		 stręczyłom,
-(e)m stręczyło		 stręczyliśmy,
-(e)śmy stręczyli		 stręczyłyśmy,
-(e)śmy stręczyły
2nd stręczyłeś,
-(e)ś stręczył		 stręczyłaś,
-(e)ś stręczyła		 stręczyłoś,
-(e)ś stręczyło		 stręczyliście,
-(e)ście stręczyli		 stręczyłyście,
-(e)ście stręczyły
3rd stręczył stręczyła stręczyło stręczyli stręczyły
impersonal stręczono
future tense 1st będę stręczył,
będę stręczyć		 będę stręczyła,
będę stręczyć		 będę stręczyło,
będę stręczyć		 będziemy stręczyli,
będziemy stręczyć		 będziemy stręczyły,
będziemy stręczyć
2nd będziesz stręczył,
będziesz stręczyć		 będziesz stręczyła,
będziesz stręczyć		 będziesz stręczyło,
będziesz stręczyć		 będziecie stręczyli,
będziecie stręczyć		 będziecie stręczyły,
będziecie stręczyć
3rd będzie stręczył,
będzie stręczyć		 będzie stręczyła,
będzie stręczyć		 będzie stręczyło,
będzie stręczyć		 będą stręczyli,
będą stręczyć		 będą stręczyły,
będą stręczyć
impersonal będzie stręczyć się
conditional 1st stręczyłbym,
bym stręczył		 stręczyłabym,
bym stręczyła		 stręczyłobym,
bym stręczyło		 stręczylibyśmy,
byśmy stręczyli		 stręczyłybyśmy,
byśmy stręczyły
2nd stręczyłbyś,
byś stręczył		 stręczyłabyś,
byś stręczyła		 stręczyłobyś,
byś stręczyło		 stręczylibyście,
byście stręczyli		 stręczyłybyście,
byście stręczyły
3rd stręczyłby,
by stręczył		 stręczyłaby,
by stręczyła		 stręczyłoby,
by stręczyło		 stręczyliby,
by stręczyli		 stręczyłyby,
by stręczyły
impersonal stręczono by
imperative 1st niech stręczę stręczmy
2nd stręcz stręczcie
3rd niech stręczy niech stręczą
active adjectival participle stręczący stręcząca stręczące stręczący stręczące
passive adjectival participle stręczony stręczona stręczone stręczeni stręczone
contemporary adverbial participle stręcząc
verbal noun stręczenie

Derived terms
adjective
nouns
verbs

Further reading
  • stręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stręczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.