stopnieć

Polish

Etymology

From s- +‎ topnieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstɔp.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: stop‧nieć

Verb

stopnieć pf (imperfective topnieć)

  1. (intransitive) to melt (change from a solid state to a liquid state)
  2. (intransitive) to shrink, dwindle
  3. (intransitive) to melt (be softened emotionally or touched)

Conjugation
Conjugation of stopnieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stopnieć
future tense 1st stopnieję stopniejemy
2nd stopniejesz stopniejecie
3rd stopnieje stopnieją
impersonal stopnieje się
past tense 1st stopniałem,
-(e)m stopniał		 stopniałam,
-(e)m stopniała		 stopniałom,
-(e)m stopniało		 stopnieliśmy,
-(e)śmy stopnieli		 stopniałyśmy,
-(e)śmy stopniały
2nd stopniałeś,
-(e)ś stopniał		 stopniałaś,
-(e)ś stopniała		 stopniałoś,
-(e)ś stopniało		 stopnieliście,
-(e)ście stopnieli		 stopniałyście,
-(e)ście stopniały
3rd stopniał stopniała stopniało stopnieli stopniały
impersonal stopniano
conditional 1st stopniałbym,
bym stopniał		 stopniałabym,
bym stopniała		 stopniałobym,
bym stopniało		 stopnielibyśmy,
byśmy stopnieli		 stopniałybyśmy,
byśmy stopniały
2nd stopniałbyś,
byś stopniał		 stopniałabyś,
byś stopniała		 stopniałobyś,
byś stopniało		 stopnielibyście,
byście stopnieli		 stopniałybyście,
byście stopniały
3rd stopniałby,
by stopniał		 stopniałaby,
by stopniała		 stopniałoby,
by stopniało		 stopnieliby,
by stopnieli		 stopniałyby,
by stopniały
impersonal stopniano by
imperative 1st niech stopnieję stopniejmy
2nd stopniej stopniejcie
3rd niech stopnieje niech stopnieją
anterior adverbial participle stopniawszy
verbal noun stopnienie

Further reading
  • stopnieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stopnieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.