spopielić

Polish

Etymology

From s- +‎ popiół +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /spɔˈpjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: spo‧pie‧lić

Verb

spopielić pf (imperfective spopielać)

  1. (transitive) to incinerate, to reduce to ashes

Conjugation
Conjugation of spopielić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spopielić
future tense 1st spopielę spopielimy
2nd spopielisz spopielicie
3rd spopieli spopielą
impersonal spopieli się
past tense 1st spopieliłem,
-(e)m spopielił		 spopieliłam,
-(e)m spopieliła		 spopieliłom,
-(e)m spopieliło		 spopieliliśmy,
-(e)śmy spopielili		 spopieliłyśmy,
-(e)śmy spopieliły
2nd spopieliłeś,
-(e)ś spopielił		 spopieliłaś,
-(e)ś spopieliła		 spopieliłoś,
-(e)ś spopieliło		 spopieliliście,
-(e)ście spopielili		 spopieliłyście,
-(e)ście spopieliły
3rd spopielił spopieliła spopieliło spopielili spopieliły
impersonal spopielono
conditional 1st spopieliłbym,
bym spopielił		 spopieliłabym,
bym spopieliła		 spopieliłobym,
bym spopieliło		 spopielilibyśmy,
byśmy spopielili		 spopieliłybyśmy,
byśmy spopieliły
2nd spopieliłbyś,
byś spopielił		 spopieliłabyś,
byś spopieliła		 spopieliłobyś,
byś spopieliło		 spopielilibyście,
byście spopielili		 spopieliłybyście,
byście spopieliły
3rd spopieliłby,
by spopielił		 spopieliłaby,
by spopieliła		 spopieliłoby,
by spopieliło		 spopieliliby,
by spopielili		 spopieliłyby,
by spopieliły
impersonal spopielono by
imperative 1st niech spopielę spopielmy
2nd spopiel spopielcie
3rd niech spopieli niech spopielą
passive adjectival participle spopielony spopielona spopielone spopieleni spopielone
anterior adverbial participle spopieliwszy
verbal noun spopielenie

Derived terms
noun
  • spopielenie
adjective
  • spopielały
noun
verb

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.