spożycie

Polish

Etymology

From spożyć +‎ -cie.

Pronunciation

IPA^(key): /spɔˈʐɨ.t͡ɕɛ/
Audio (file)
Rhymes: -ɨt͡ɕɛ
Syllabification: spo‧ży‧cie

Noun

spożycie n

verbal noun of spożyć
intake (consumption)
Synonym: konsumpcja

Declension

Declension of spożycie

	singular
nominative	spożycie
genitive	spożycia
dative	spożyciu
accusative	spożycie
instrumental	spożyciem
locative	spożyciu
vocative	spożycie

Related terms

adjective

spożywczy

noun

spożywczak

verbs

spożyć pf
spożywać impf

Further reading

spożycie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
spożycie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.