slánaigh
Irish
Etymology
Inherited from Old Irish slánaigidir (“makes whole, heals; saves”), equivalent to slán + -igh.
Pronunciation
- (Ulster) IPA(key): /ˈsˠl̪ˠaːnˠi/, /ˈsˠl̪ˠaːn̪ˠi/
Verb
slánaigh (present analytic slánaíonn, future analytic slánóidh, verbal noun slánú, past participle slánaithe)
Conjugation
conjugation of slánaigh (second conjugation)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | slánaím | slánaíonn tú; slánaír† |
slánaíonn sé, sí | slánaímid; slánaíonn muid |
slánaíonn sibh | slánaíonn siad; slánaíd† |
a shlánaíonn; a shlánaíos / a slánaíonn*; a slánaíos* |
slánaítear |
past | shlánaigh mé; shlánaíos | shlánaigh tú; shlánaís | shlánaigh sé, sí | shlánaíomar; shlánaigh muid | shlánaigh sibh; shlánaíobhair | shlánaigh siad; shlánaíodar | a shlánaigh / ar shlánaigh* |
slánaíodh | |
past habitual | shlánaínn / slánaínn‡‡ | shlánaíteá / slánaíteᇇ | shlánaíodh sé, sí / slánaíodh sé, s퇇 | shlánaímis; shlánaíodh muid / slánaímis‡‡; slánaíodh muid‡‡ | shlánaíodh sibh / slánaíodh sibh‡‡ | shlánaídís; shlánaíodh siad / slánaídís‡‡; slánaíodh siad‡‡ | a shlánaíodh / a slánaíodh* |
shlánaítí / slánaít퇇 | |
future | slánóidh mé; slánód; slánóchaidh mé† |
slánóidh tú; slánóir†; slánóchaidh tú† |
slánóidh sé, sí; slánóchaidh sé, sí† |
slánóimid; slánóidh muid; slánóchaimid†; slánóchaidh muid† |
slánóidh sibh; slánóchaidh sibh† |
slánóidh siad; slánóid†; slánóchaidh siad† |
a shlánóidh; a shlánós; a shlánóchaidh†; a shlánóchas† / a slánóidh*; a slánós*; a slánóchaidh*†; a slánóchas*† |
slánófar; slánóchar† | |
conditional | shlánóinn; shlánóchainn† / slánóinn‡‡; slánóchainn†‡‡ | shlánófá; shlánóchthᆠ/ slánófᇇ; slánóchthᆇ‡ | shlánódh sé, sí; shlánóchadh sé, sí† / slánódh sé, s퇇; slánóchadh sé, s톇‡ | shlánóimis; shlánódh muid; shlánóchaimis†; shlánóchadh muid† / slánóimis‡‡; slánódh muid‡‡; slánóchaimis†‡‡; slánóchadh muid†‡‡ | shlánódh sibh; shlánóchadh sibh† / slánódh sibh‡‡; slánóchadh sibh†‡‡ | shlánóidís; shlánódh siad; shlánóchadh siad† / slánóidís‡‡; slánódh siad‡‡; slánóchadh siad†‡‡ | a shlánódh; a shlánóchadh† / a slánódh*; a slánóchadh*† |
shlánófaí; shlánóchthaí† / slánófa퇇; slánóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go slánaí mé; go slánaíod† |
go slánaí tú; go slánaír† |
go slánaí sé, sí | go slánaímid; go slánaí muid |
go slánaí sibh | go slánaí siad; go slánaíd† |
— | go slánaítear |
past | dá slánaínn | dá slánaíteá | dá slánaíodh sé, sí | dá slánaímis; dá slánaíodh muid |
dá slánaíodh sibh | dá slánaídís; dá slánaíodh siad |
— | dá slánaítí | |
imperative | slánaím | slánaigh | slánaíodh sé, sí | slánaímis | slánaígí; slánaídh† |
slánaídís | — | slánaítear | |
verbal noun | slánú | ||||||||
past participle | slánaithe |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.