skruszyć

Polish

Etymology

From s- + kruszyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskru.ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: skru‧szyć

Verb

skruszyć pf (imperfective skruszać)

  1. (transitive) to crush, to crumble
  2. (transitive, figuratively) to overcome, to surmount
  3. (reflexive with się) to be crushed, to be crumbled
  4. (reflexive with się) to repent, to show remorse

Conjugation

Conjugation of skruszyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive skruszyć
future tense 1st skruszę skruszymy
2nd skruszysz skruszycie
3rd skruszy skruszą
impersonal skruszy się
past tense 1st skruszyłem,
-(e)m skruszył
skruszyłam,
-(e)m skruszyła
skruszyłom,
-(e)m skruszyło
skruszyliśmy,
-(e)śmy skruszyli
skruszyłyśmy,
-(e)śmy skruszyły
2nd skruszyłeś,
-(e)ś skruszył
skruszyłaś,
-(e)ś skruszyła
skruszyłoś,
-(e)ś skruszyło
skruszyliście,
-(e)ście skruszyli
skruszyłyście,
-(e)ście skruszyły
3rd skruszył skruszyła skruszyło skruszyli skruszyły
impersonal skruszono
conditional 1st skruszyłbym,
bym skruszył
skruszyłabym,
bym skruszyła
skruszyłobym,
bym skruszyło
skruszylibyśmy,
byśmy skruszyli
skruszyłybyśmy,
byśmy skruszyły
2nd skruszyłbyś,
byś skruszył
skruszyłabyś,
byś skruszyła
skruszyłobyś,
byś skruszyło
skruszylibyście,
byście skruszyli
skruszyłybyście,
byście skruszyły
3rd skruszyłby,
by skruszył
skruszyłaby,
by skruszyła
skruszyłoby,
by skruszyło
skruszyliby,
by skruszyli
skruszyłyby,
by skruszyły
impersonal skruszono by
imperative 1st niech skruszę skruszmy
2nd skrusz skruszcie
3rd niech skruszy niech skruszą
passive adjectival participle skruszony skruszona skruszone skruszeni skruszone
anterior adverbial participle skruszywszy
verbal noun skruszenie

Further reading

  • skruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • skruszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.