skarbić
Old Polish
Verb
skarbić impf
- to hoard (to collect or amass riches)
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 38, 10:
- Zkarbi (sc. człowiek, thesaurizat) a ne we, komu sgromadzi ie
- [Skarbi (sc. człowiek, thesaurizat) a nie wie, komu zgromadzi je]
Descendants
- Polish: skarbić
References
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “skarbić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish skarbić. By surface analysis, skarb + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈskar.bit͡ɕ/
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈskar.bit͡ɕ/
- Rhymes: -arbit͡ɕ
- Syllabification: skar‧bić
Verb
skarbić impf
- (transitive, archaic) to earn, to win over (to gain through applied effort)
- Synonym: zaskarbiać
- (transitive, obsolete) to hoard (to collect or amass riches)
Conjugation
Conjugation of skarbić impf | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
person | singular | plural | |||||||||||||||||
masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |||||||||||||||
infinitive | skarbić | ||||||||||||||||||
present tense | 1st | skarbię | skarbimy | ||||||||||||||||
2nd | skarbisz | skarbicie | |||||||||||||||||
3rd | skarbi | skarbią | |||||||||||||||||
impersonal | skarbi się | ||||||||||||||||||
past tense | 1st | skarbiłem, -(e)m skarbił |
skarbiłam, -(e)m skarbiła |
skarbiłom, -(e)m skarbiło |
skarbiliśmy, -(e)śmy skarbili |
skarbiłyśmy, -(e)śmy skarbiły | |||||||||||||
2nd | skarbiłeś, -(e)ś skarbił |
skarbiłaś, -(e)ś skarbiła |
skarbiłoś, -(e)ś skarbiło |
skarbiliście, -(e)ście skarbili |
skarbiłyście, -(e)ście skarbiły | ||||||||||||||
3rd | skarbił | skarbiła | skarbiło | skarbili | skarbiły | ||||||||||||||
impersonal | skarbiono | ||||||||||||||||||
future tense | 1st | będę skarbił, będę skarbić |
będę skarbiła, będę skarbić |
będę skarbiło, będę skarbić |
będziemy skarbili, będziemy skarbić |
będziemy skarbiły, będziemy skarbić | |||||||||||||
2nd | będziesz skarbił, będziesz skarbić |
będziesz skarbiła, będziesz skarbić |
będziesz skarbiło, będziesz skarbić |
będziecie skarbili, będziecie skarbić |
będziecie skarbiły, będziecie skarbić | ||||||||||||||
3rd | będzie skarbił, będzie skarbić |
będzie skarbiła, będzie skarbić |
będzie skarbiło, będzie skarbić |
będą skarbili, będą skarbić |
będą skarbiły, będą skarbić | ||||||||||||||
impersonal | będzie skarbić się | ||||||||||||||||||
conditional | 1st | skarbiłbym, bym skarbił |
skarbiłabym, bym skarbiła |
skarbiłobym, bym skarbiło |
skarbilibyśmy, byśmy skarbili |
skarbiłybyśmy, byśmy skarbiły | |||||||||||||
2nd | skarbiłbyś, byś skarbił |
skarbiłabyś, byś skarbiła |
skarbiłobyś, byś skarbiło |
skarbilibyście, byście skarbili |
skarbiłybyście, byście skarbiły | ||||||||||||||
3rd | skarbiłby, by skarbił |
skarbiłaby, by skarbiła |
skarbiłoby, by skarbiło |
skarbiliby, by skarbili |
skarbiłyby, by skarbiły | ||||||||||||||
impersonal | skarbiono by | ||||||||||||||||||
imperative | 1st | niech skarbię | skarbmy | ||||||||||||||||
2nd | skarb | skarbcie | |||||||||||||||||
3rd | niech skarbi | niech skarbią | |||||||||||||||||
active adjectival participle | skarbiący | skarbiąca | skarbiące | skarbiący | skarbiące | ||||||||||||||
passive adjectival participle | skarbiony | skarbiona | skarbione | skarbieni | skarbione | ||||||||||||||
contemporary adverbial participle | skarbiąc | ||||||||||||||||||
verbal noun | skarbienie |
References
Further reading
- skarbić in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skarbić”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “skarbić się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- “SKARBIĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 14.11.2008
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “skarbić”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “skarbić”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “skarbić”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 131
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.