słuchowiec

Polish

Etymology

From słuch +‎ -owiec.

Pronunciation

IPA^(key): /swuˈxɔ.vjɛt͡s/
Rhymes: -ɔvjɛt͡s
Syllabification: słu‧cho‧wiec

Noun

słuchowiec m pers

audile (someone whose mental imagery consists of sounds)

Declension

Declension of słuchowiec

	singular	plural
nominative	słuchowiec	słuchowcy/słuchowce (deprecative)
genitive	słuchowca	słuchowców
dative	słuchowcowi	słuchowcom
accusative	słuchowca	słuchowców
instrumental	słuchowcem	słuchowcami
locative	słuchowcu	słuchowcach
vocative	słuchowcze	słuchowcy

Related terms

adjectives

słuchowiskowy
słuchowy

adverb

słuchowo

nouns

verbs

Further reading

słuchowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
słuchowiec in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.