rzeźnik

See also: Rzeźnik

Polish

Etymology

From rzezać +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʐɛʑ.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛʑɲik
  • Syllabification: rzeź‧nik
  • Homophone: Rzeźnik

Noun

rzeźnik m pers (female equivalent rzeźniczka, diminutive rzeźniczek)

  1. butcher (a person who prepares and sells meat)
    Synonym: masarz

Declension
Declension of rzeźnik
singular plural
nominative rzeźnik rzeźnicy/rzeźniki (deprecative)
genitive rzeźnika rzeźników
dative rzeźnikowi rzeźnikom
accusative rzeźnika rzeźników
instrumental rzeźnikiem rzeźnikami
locative rzeźniku rzeźnikach
vocative rzeźniku rzeźnicy

Derived terms

Further reading
  • rzeźnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzeźnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.