ryczeć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ryčati, *rykati (< *rūk-ē-). Onomatopoeic.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɨ.t͡ʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: ry‧czeć

Verb

ryczeć impf (perfective zaryczeć or ryknąć)

  1. (intransitive) to roar
  2. (intransitive) to bellow, to low
  3. (intransitive) to cry, to scream, to yell

Conjugation
Conjugation of ryczeć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ryczeć
present tense 1st ryczę ryczymy
2nd ryczysz ryczycie
3rd ryczy ryczą
impersonal ryczy się
past tense 1st ryczałem,
-(e)m ryczał		 ryczałam,
-(e)m ryczała		 ryczałom,
-(e)m ryczało		 ryczeliśmy,
-(e)śmy ryczeli		 ryczałyśmy,
-(e)śmy ryczały
2nd ryczałeś,
-(e)ś ryczał		 ryczałaś,
-(e)ś ryczała		 ryczałoś,
-(e)ś ryczało		 ryczeliście,
-(e)ście ryczeli		 ryczałyście,
-(e)ście ryczały
3rd ryczał ryczała ryczało ryczeli ryczały
impersonal ryczano
future tense 1st będę ryczał,
będę ryczeć		 będę ryczała,
będę ryczeć		 będę ryczało,
będę ryczeć		 będziemy ryczeli,
będziemy ryczeć		 będziemy ryczały,
będziemy ryczeć
2nd będziesz ryczał,
będziesz ryczeć		 będziesz ryczała,
będziesz ryczeć		 będziesz ryczało,
będziesz ryczeć		 będziecie ryczeli,
będziecie ryczeć		 będziecie ryczały,
będziecie ryczeć
3rd będzie ryczał,
będzie ryczeć		 będzie ryczała,
będzie ryczeć		 będzie ryczało,
będzie ryczeć		 będą ryczeli,
będą ryczeć		 będą ryczały,
będą ryczeć
impersonal będzie ryczeć się
conditional 1st ryczałbym,
bym ryczał		 ryczałabym,
bym ryczała		 ryczałobym,
bym ryczało		 ryczelibyśmy,
byśmy ryczeli		 ryczałybyśmy,
byśmy ryczały
2nd ryczałbyś,
byś ryczał		 ryczałabyś,
byś ryczała		 ryczałobyś,
byś ryczało		 ryczelibyście,
byście ryczeli		 ryczałybyście,
byście ryczały
3rd ryczałby,
by ryczał		 ryczałaby,
by ryczała		 ryczałoby,
by ryczało		 ryczeliby,
by ryczeli		 ryczałyby,
by ryczały
impersonal ryczano by
imperative 1st niech ryczę ryczmy
2nd rycz ryczcie
3rd niech ryczy niech ryczą
active adjectival participle ryczący rycząca ryczące ryczący ryczące
contemporary adverbial participle rycząc
verbal noun ryczenie

Derived terms
nouns

Further reading
  • ryczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ryczeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.