ryczałt

Polish

Etymology

Borrowed from Middle High German ritschart.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɨ.t͡ʂawt/
  • Rhymes: -ɨt͡ʂawt
  • Syllabification: ry‧czałt

Noun

ryczałt m inan

  1. (finance) lump sum (large one-time payment)
  2. (taxation) flat rate (tax due at a fixed amount, without fixing the tax base)

Declension
Declension of ryczałt
singular plural
nominative ryczałt ryczałty
genitive ryczałtu ryczałtów
dative ryczałtowi ryczałtom
accusative ryczałt ryczałty
instrumental ryczałtem ryczałtami
locative ryczałcie ryczałtach
vocative ryczałcie ryczałty

Derived terms
adjective
  • ryczałtowy
adverb
  • ryczałtem
noun
  • ryczałtowiec
verbs
  • ryczałtować impf
  • zryczałtować pf
adverb
  • ryczałtowo

Further reading
  • ryczałt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ryczałt in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.