rumienić

Polish

Etymology

From rumiany + -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /ruˈmjɛ.ɲit͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɲit͡ɕ
  • Syllabification: ru‧mie‧nić

Verb

rumienić impf (perfective zarumienić)

  1. (transitive) to make ruddy
  2. (transitive, cooking) to brown
  3. (reflexive with się) to blush, to flush
  4. (reflexive with się, cooking) to brown, to go brown

Conjugation

Conjugation of rumienić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rumienić
present tense 1st rumienię rumienimy
2nd rumienisz rumienicie
3rd rumieni rumienią
impersonal rumieni się
past tense 1st rumieniłem,
-(e)m rumienił
rumieniłam,
-(e)m rumieniła
rumieniłom,
-(e)m rumieniło
rumieniliśmy,
-(e)śmy rumienili
rumieniłyśmy,
-(e)śmy rumieniły
2nd rumieniłeś,
-(e)ś rumienił
rumieniłaś,
-(e)ś rumieniła
rumieniłoś,
-(e)ś rumieniło
rumieniliście,
-(e)ście rumienili
rumieniłyście,
-(e)ście rumieniły
3rd rumienił rumieniła rumieniło rumienili rumieniły
impersonal rumieniono
future tense 1st będę rumienił,
będę rumienić
będę rumieniła,
będę rumienić
będę rumieniło,
będę rumienić
będziemy rumienili,
będziemy rumienić
będziemy rumieniły,
będziemy rumienić
2nd będziesz rumienił,
będziesz rumienić
będziesz rumieniła,
będziesz rumienić
będziesz rumieniło,
będziesz rumienić
będziecie rumienili,
będziecie rumienić
będziecie rumieniły,
będziecie rumienić
3rd będzie rumienił,
będzie rumienić
będzie rumieniła,
będzie rumienić
będzie rumieniło,
będzie rumienić
będą rumienili,
będą rumienić
będą rumieniły,
będą rumienić
impersonal będzie rumienić się
conditional 1st rumieniłbym,
bym rumienił
rumieniłabym,
bym rumieniła
rumieniłobym,
bym rumieniło
rumienilibyśmy,
byśmy rumienili
rumieniłybyśmy,
byśmy rumieniły
2nd rumieniłbyś,
byś rumienił
rumieniłabyś,
byś rumieniła
rumieniłobyś,
byś rumieniło
rumienilibyście,
byście rumienili
rumieniłybyście,
byście rumieniły
3rd rumieniłby,
by rumienił
rumieniłaby,
by rumieniła
rumieniłoby,
by rumieniło
rumieniliby,
by rumienili
rumieniłyby,
by rumieniły
impersonal rumieniono by
imperative 1st niech rumienię rumieńmy
2nd rumień rumieńcie
3rd niech rumieni niech rumienią
active adjectival participle rumieniący rumieniąca rumieniące rumieniący rumieniące
passive adjectival participle rumieniony rumieniona rumienione rumienieni rumienione
contemporary adverbial participle rumieniąc
verbal noun rumienienie

Further reading

  • rumienić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rumienić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.