rozsupłać

Polish

From roz- +‎ supłać. First attested in 1846.[1]

rozsupłać pf (imperfective rozsupływać)

(transitive) to unknot (to unravel a knot)
Synonyms: odplątać, rozplątać, rozwikłać

Antonym: zaplątać
(transitive) to unravel (to clear from complication or difficulty; to unfold; to solve)
Synonyms: rozplątać, rozwikłać
(reflexive with się) to unknot (of a knot, to become unravelled)
Synonyms: odpleść się, rozplątać się

Antonyms: poplątać się, splątać się
(reflexive with się) to unravel (to become clear from complication or difficulty; to be unfolded; to be solved)
Synonym: rozwikłać się
(reflexive with się, literary) to unravel (of a relation, to become weaker)

Conjugation of rozsupłać pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozsupłać
future tense	1^st	rozsupłam			rozsupłamy
	2^nd	rozsupłasz			rozsupłacie
	3^rd	rozsupła			rozsupłają
	impersonal	rozsupła się
past tense	1^st	rozsupłałem, -(e)m rozsupłał	rozsupłałam, -(e)m rozsupłała	rozsupłałom, -(e)m rozsupłało	rozsupłaliśmy, -(e)śmy rozsupłali	rozsupłałyśmy, -(e)śmy rozsupłały
	2^nd	rozsupłałeś, -(e)ś rozsupłał	rozsupłałaś, -(e)ś rozsupłała	rozsupłałoś, -(e)ś rozsupłało	rozsupłaliście, -(e)ście rozsupłali	rozsupłałyście, -(e)ście rozsupłały
	3^rd	rozsupłał	rozsupłała	rozsupłało	rozsupłali	rozsupłały
	impersonal	rozsupłano
conditional	1^st	rozsupłałbym, bym rozsupłał	rozsupłałabym, bym rozsupłała	rozsupłałobym, bym rozsupłało	rozsupłalibyśmy, byśmy rozsupłali	rozsupłałybyśmy, byśmy rozsupłały
	2^nd	rozsupłałbyś, byś rozsupłał	rozsupłałabyś, byś rozsupłała	rozsupłałobyś, byś rozsupłało	rozsupłalibyście, byście rozsupłali	rozsupłałybyście, byście rozsupłały
	3^rd	rozsupłałby, by rozsupłał	rozsupłałaby, by rozsupłała	rozsupłałoby, by rozsupłało	rozsupłaliby, by rozsupłali	rozsupłałyby, by rozsupłały
	impersonal	rozsupłano by
imperative	1^st	niech rozsupłam			rozsupłajmy
	2^nd	rozsupłaj			rozsupłajcie
	3^rd	niech rozsupła			niech rozsupłają
passive adjectival participle		rozsupłany	rozsupłana	rozsupłane	rozsupłani	rozsupłane
anterior adverbial participle		rozsupławszy
verbal noun		rozsupłanie

Przegląd Naukowy, Literaturze, Wiedzy i Umnictwu Poświęcony (in Polish), volume R.5, t.3, number 24, 1846, page 737