rozstrzał

Polish

Etymology

Deverbal from rozstrzelić.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈrɔs.stʂaw/
Rhymes: -ɔsstʂaw
Syllabification: roz‧strzał

Noun

rozstrzał m inan

(colloquial, law) execution by firing squad, fusillading
Synonym: rozstrzelanie
(colloquial) disparity (degree to which something differs in some respect)
Synonym: rozrzut

Declension

Declension of rozstrzał

	singular
nominative	rozstrzał
genitive	rozstrzału
dative	rozstrzałowi
accusative	rozstrzał
instrumental	rozstrzałem
locative	rozstrzale
vocative	rozstrzale

Related terms

noun

rozstrzelanie

verbs

rozstrzelać impf
rozstrzelić pf
rozstrzeliwać impf

Further reading

rozstrzał in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozstrzał in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.