rozstanie

Polish

Etymology

From rozstać +‎ -anie.

Pronunciation

IPA^(key): /rɔsˈsta.ɲɛ/
Audio (file)
Rhymes: -aɲɛ
Syllabification: roz‧sta‧nie

Noun

rozstanie n

verbal noun of rozstać
breakup, parting, separation (termination of a friendship or a romantic relationship)
Synonym: rozłąka
separation (moment when someone is parted from someone else)
Synonym: pożegnanie

Declension

Declension of rozstanie

	singular	plural
nominative	rozstanie	rozstania
genitive	rozstania	rozstań
dative	rozstaniu	rozstaniom
accusative	rozstanie	rozstania
instrumental	rozstaniem	rozstaniami
locative	rozstaniu	rozstaniach
vocative	rozstanie	rozstania

Related terms

verbs

rozstać pf
rozstawać impf

Further reading

rozstanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozstanie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.