rozmyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ myć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɔz.mɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔzmɨt͡ɕ
  • Syllabification: roz‧myć

Verb

rozmyć pf (imperfective rozmywać)

  1. (transitive) to wash away, to rinse off
  2. (transitive) to dilute, to dissolve, to rarefy
  3. (transitive) to blur

Conjugation
Conjugation of rozmyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozmyć
future tense 1st rozmyję rozmyjemy
2nd rozmyjesz rozmyjecie
3rd rozmyje rozmyją
impersonal rozmyje się
past tense 1st rozmyłem,
-(e)m rozmył		 rozmyłam,
-(e)m rozmyła		 rozmyłom,
-(e)m rozmyło		 rozmyliśmy,
-(e)śmy rozmyli		 rozmyłyśmy,
-(e)śmy rozmyły
2nd rozmyłeś,
-(e)ś rozmył		 rozmyłaś,
-(e)ś rozmyła		 rozmyłoś,
-(e)ś rozmyło		 rozmyliście,
-(e)ście rozmyli		 rozmyłyście,
-(e)ście rozmyły
3rd rozmył rozmyła rozmyło rozmyli rozmyły
impersonal rozmyto
conditional 1st rozmyłbym,
bym rozmył		 rozmyłabym,
bym rozmyła		 rozmyłobym,
bym rozmyło		 rozmylibyśmy,
byśmy rozmyli		 rozmyłybyśmy,
byśmy rozmyły
2nd rozmyłbyś,
byś rozmył		 rozmyłabyś,
byś rozmyła		 rozmyłobyś,
byś rozmyło		 rozmylibyście,
byście rozmyli		 rozmyłybyście,
byście rozmyły
3rd rozmyłby,
by rozmył		 rozmyłaby,
by rozmyła		 rozmyłoby,
by rozmyło		 rozmyliby,
by rozmyli		 rozmyłyby,
by rozmyły
impersonal rozmyto by
imperative 1st niech rozmyję rozmyjmy
2nd rozmyj rozmyjcie
3rd niech rozmyje niech rozmyją
passive adjectival participle rozmyty rozmyta rozmyte rozmyci rozmyte
anterior adverbial participle rozmywszy
verbal noun rozmycie

Further reading
  • rozmyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozmyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.