rozkwit

Polish

Etymology

Deverbal from rozkwitnąć.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈrɔs.kfit/
Audio (file)
Rhymes: -ɔskfit
Syllabification: roz‧kwit

Noun

rozkwit m inan

(botany) florescence, bloom
(figuratively) bloom

Declension

Declension of rozkwit

	singular	plural
nominative	rozkwit	rozkwity
genitive	rozkwitu	rozkwitów
dative	rozkwitowi	rozkwitom
accusative	rozkwit	rozkwity
instrumental	rozkwitem	rozkwitami
locative	rozkwicie	rozkwitach
vocative	rozkwicie	rozkwity

Related terms

verbs

Further reading

rozkwit in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
rozkwit in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.